မစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေလွငယ္ေလး

လာမႀကိဳဖို႕ အတန္တန္မွားထားတာမို႕ အိမ္သားေတြေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ မည္သူမွ် ေလဆိပ္မွာ ရွိမေနပါ။ ဒါေပမယ့္ အမိေျမကို ေျခခ်လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အသိေလးတင္ပဲ ေႏြးေထြးလန္းဆန္းမႈနဲ႔အတူ ဘယ္လိုမွ တုိုင္းတာလို႔မရတဲ့ ေပ်ာ္ရြင္မႈကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ အမိနိုင္ငံဆိုတဲ့ ခံစားမႈက နွလံုးခုန္သံကို ျမန္ေစခဲ့တာ အမွန္ပဲ။ ေၾကာက္ရြံမႈနဲ႔ အေမာဆို႕ေနတဲ့ နွလံုးခုန္သံမဟုတ္ ေက်နပ္ပီတိေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ႏွလံုးစည္းခ်က္။ အဲဒီေတာ့မွပဲ အမိေျမကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လြမ္းဆြတ္ေနမွန္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိထားမိသြားတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေလယာဥ္ေလးငါးစင္းေလာက္နဲ႕ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ႀကီး အတြက္ေတာ့ တကယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။ သူမ်ားနိုင္ငံေတြရဲ႕ နိုင္ငံတကာ ေလယာဥ္ကြင္းေတြမွာ ၅-၈ မိနစ္ျခား တစ္ခါေလာက္တစ္ခါ ေလယာဥ္ထြက္ေနတဲ့ ေလယာဥ္တန္းရွည္ေတြရွိေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာနိုင္ငံတကာ ေလဆိပ္မွာေတာ့ ျပည္တြင္း ေလယာဥ္ ၃ စင္းနဲ႕ စင္ကာပူ ထိုင္းေတြက ေလယာဥ္ႏွစ္စင္းသာ ရွိတယ္ေလ…..။

လန္းဆန္းမႈေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားဘူး။ နွစ္ရက္သာ ေလယာဥ္စီးလို႕ ပင္ပန္းလာတဲ့ စိတ္ေတြအစား အိမ္မွာ အသင့္ေစာင့္ေနမယ့္ အိမ္သားေတြနဲ႔ လာေစာင့္ေနမဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ႏိုးၾကားေနတာေပါ့။ စကားေတြ တ၀ႀကီးေျပာၾကမယ္။ ပါလာတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေ၀မယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ ရန္ကုန္မွာ လုပ္ရမဲ့ ကိစၥ၀ိတ္စေလးေတြကို ျပတ္ေအာင္လုပ္မယ္။ မျပန္ခင္ကတည္းက သြားဖို႔ စိုင္းျပင္းထားတဲ့ ေနရာေလးေတြ သြားမယ္။ ရန္ကုန္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရွိတာေလ….။

အဲဒီတစ္ေခါက္ အိမ္ျပန္တုန္းက လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ဘို႕ ခရီးတစ္ခုလံုးအတြက္ ခုႏွစ္ပတ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရတယ္။ ရတဲ့ အခ်ိန္ကေလးေတြေတာ့ အျပည့္အ၀ အသံုးခ်ျဖစ္တယ္ေလ။ ဆရာအတတ္သင္ ေက်ာင္းေလးတစ္ခုမွာ ေလးပတ္ စာ၀င္သင္ဖို႔ ျမန္မာျပည္မျပန္ကတည္းက ေျပာထားၿပီးးသားမို႕ အဲဒီေနရာကို သြားရမယ္။ သြားရမယ့္ ခရီးေတြ မဆက္ခင္ အေမနဲ႔ ျမစ္ႀကီးနားမွာရွိတဲ့ မိသားစုု၀င္ေတြနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အရင္သြားေတြ႕ျဖစ္တယ္။

သံုးရက္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေတြ႕ဆံုမႈ အမွတ္တရအေနနဲ႕ အသစ္ဖြင့္ထားတဲ့ စာေသာက္ဆိုင္မွာသြားစားဖို႕ ေခၚလို႔လိုက္သြားရင္ မစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေလွနဲ႕ ႀကံဳရတာပါ…..။ စားေသာက္ဆိုင္ေလးက ကၽြန္းသားေရာင္လက္လက္ ပရိေဘာဂေတြနဲ႕ ျမန္မာဆန္ဆန္ အျပင္အဆင္ေလးေတြမို႕ စိတ္ထဲမွာ ေႏြးေထြးမႈ ရသြားတာ အမွန္ပဲ။ ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ကိုးနွစ္ေလာက္ရွိမဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္က menu စာအုပ္ေတြ လာေပးတယ္။ စားပြဲထိုးေလးက အေတာ္ငယ္မွန္း သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆိုင္ရွင္သား လက္၀င္ေစာ့တာ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ေတြးပီး စိတ္သက္သာသြားတယ္။ Menu ေပးတာေလာက္ေတာ့ အပန္းမႀကီးဘူးေလ။ ကေလးငယ္ကို ေက်းဇူးတင္စကားဆိုၿပီး ဆိုင္ကိုလဲ ပထမဆံုး အႀကိမ္ေရာက္တာမို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ေျမအိုးေခါက္ဆြဲနဲ႕ အခ်စ္ေလွငယ္ ဆိုတဲ့ ice-cream ေလးကို မွာလိုက္တယ္။

ေစာင့္ေနရင္း မေတြ႕တာၾကားၿပီးျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနခဲ့တာ ခုနသူငယ္ေလးက ေနာက္ထပ္ သူ႕အရြယ္ကေလးငယ္ စားပြဲထိုးတစ္္ေယာက္နဲ႕အတူ စားစရာေတြ ျပန္လာခ်တဲ့အခါေတာ့ ကၽြန္မ စကားမဆက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အရပ္ေတြက စားပြဲထက္ တစ္ေပေလာက္သာ ပိုရွည္တာေလ။ ေခါက္ဆြဲပူပူကို မမွီမကန္း လာခ်ေပးေနတဲ့ ကေလးငယ္ကို ဒီေန႕အထိ မ်က္စိထဲက မထြက္ဘူး။ ဒီကေလးေတြ စားပြဲထိုးလုပ္ေနၾကတာ ေသခ်ာေနၿပီေလ။ ကၽြန္မတကယ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့ စားစရာေတြေရာက္လာၿပီမို႕ စားေတာ့တာေပါ့။

ပိုၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာက သူတို႕ေလးေတြအတြက္ ဘာမွမလုပ္ေပးနိုင္တဲ့ အေနအထားမွာမို႕ပါ။ စြန္႔အသလိုျဖစ္သြားတဲ့ ကၽြန္မကို သူငယ္ခ်င္းေတြက စားပါ…။ အထူးအဆန္းႀကီးမလုပ္နဲ႕။ ကဲမေနနဲ႕။ နင္အခုမွ ျပန္ေရာက္လို႔ပါ ဒီအရြယ္ေတြကသာ ဆိုင္တိုင္းလိုလိုမွာ လုပ္ေနတာတဲ့။ ရန္ကုန္မွာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္ငယ္တဲ့ စားပြဲထိုးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လဖက္ရည္ဆိုင္ေတြကလြဲရင္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မသတိထားမိတယ္ မႏၲေလး ဒန္ေပါက္ဆိုင္မွာ သြား၀ယ္ေတာ့လည္း သနပ္ခါး အေဖြးသား လိမ္းထားတဲ့ ကေလးငယ္ေတြက တစ္ဆိုင္လံုးကို တာ၀န္ယူ စီမံေနတာေလ....။

ကၽြန္မစိတ္က သူတို႕ေလးေတြ စီစဥ္ေပးတဲ့ အစားအေသာက္ေတြကို ၿမိန္ရည္ရွက္ရည္ စားနိုင္ဖို႕ ဘယ္လိုမွ ခြင့္မျပဳဘူး။ အေျဖမရႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ စိတ္ပ်က္စြာနဲ႕ပဲ ဆက္ေမးေနလိုက္တယ္။ ဒီလို ပညာသင္ခ်ိန္ေတြမွာ အရြယ္နဲ႕မလုိက္ အလုပ္၀င္လုပ္ေနရတဲ့ ကေလးငယ္ ဘယ္ေလာက္မ်ား အမိေျမမွာရွိလဲ? မင္းနဲ႕ ငါတို႕နဲ႕ ေသြးသားမေတာ္စပ္ (ေမာင္နွမ/သားသမီးေတြ) မဟုတ္တာနဲ႕ပဲ ေပါ့ေပါ့ေလးေတြး ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ေနရမွာလား? ဆင္းရဲသားေတြကို ပ်င္းလို႕ ဆင္းရဲတယ္၊ အလြယ္လိုက္တယ္လို႕ ၿပီးစလြယ္ေတြးၿပီး မ်က္နွာလြဲထားရမွာလား? ဒီကေလးေတြရဲ႕ အနာဂတ္က ဘာေတြလဲ? အသက္ရွင္သန္ျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရက ဘာေတြလဲ ?????? ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ အေျဖရွာရင္း မစားခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေလွငယ္ေလးေပါ့။

အခ်စ္ေလွငယ္

ေျမအိုးေခါက္ဆြဲ
အမွတ္တရ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ကိုလင္းထက္ေရ.. ပထမဆံုးေတြ ေရးေပးရမယ္ ဆိုလို႕ သြားၾကည့္တာ ကိုလင္းထက္ရဲ႕ပထမဆံုး အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဒီေန႕ထိမလုပ္ဖူးတာေတြ မ်ားေနလို႕ ဒီ post ေရးေပးလိုက္ပါတယ္.. ေရးေပးဖို႕ေနာက္က်သြားတာ ကိုေတာ့ နားလည္ေပးမယ္ထင္ပါတယ္.. အားလံုးလဲ AP လိုပထမဆံုးေတာ့ မႀကံဳရပါေစနဲ႕ေနာ္.. :D :P
Photo by Me(AP)

ကမၻာ့လူသားမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိပါေစ...

စက္တင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႕ဟာ ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻေပၚမွာရွိတဲ့ လူသားမ်ားအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးတတ္ၿပီး ၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ စာနာနားလည္ဖို႔ ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားခ်စ္ခင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူလက္တြဲ ေနထိုင္သြားႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ငါ့လူမ်ိဳး ၊ ငါ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ငါ့နိုင္ငံ၊ ငါ့ဘာသာတရား၊ ငါ႕ယံုၾကည္မႈ႕၊ ငါ့ အဖြဲ႕ အစည္း အစရွိတဲ့ “ငါ” ဆိုတဲ့ အတၱအစြဲေတြရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ တစ္ဘက္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဆိုတာ အမွန္တစ္ကယ္ ျဖစ္တည္ေနပါတယ္။ ကမာၻ႕လူသားအားလံုးရဲ႕ မတူညီမႈေတြ အတြက္ အျငင္းပြား၊ စစ္ခင္းေနၾကမယ့္ အစား အဲဒီ မတူညီမႈေတြထဲကေန မတူညီတဲ့ အလွအပတရားေတြကို အတူခံစားၾကရရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား…….?

ေမတၱာတရားကသာ အနာဂတ္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ အေျဖပါ...။ ငါဆိုတဲ့ အတၱစည္း၀ိုင္း အျပင္ဘက္မွာရွိတဲ့ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အျခားသူမ်ားအေပၚ၊ သတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ၊ ဒီကမၻာေျမႀကီး အေပၚ ထားတဲ့ ေမတၱာ တရားေပါ့ေနာ္..။

တရားမွ်တမႈ႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ႕ ဖခင္ဆိုရင္မွားမယ္မထင္ဘူးေနာ္..။ တစ္ကယ္ေတာ့ “ငါ” ဆိုတဲ့ လူသားအားလံုးတို႕ဟာ ကမၻာ႕ မိသားစု၀င္ေတြ မဟုတ္လား….? ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္လာမယ့္ ရလာဒ ္(ဆိုး/ေကာင္း)ေတြ အတြက္ တာ၀န္ယူတတ္သူမ်ားျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္ ။ ကိုယ့္အသက္ရွင္ျခင္းကေန သူတစ္ပါးရဲ႕ အသက္ရွင္ ရပ္တည္မႈ႔အေပၚ တန္ဖိုးထားေလးစား ျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့ ေမတၱာတရား လက္ကိုင္ထားႏိုင္တဲ့ သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကရေအာင္လား… ။ သူမွန္တယ္ ငါမွန္တယ္ ဆိုၿပီး အျငင္းပြား စစ္ခင္းေနၾကမယ့္ အစား ေမတၱာတရားနဲ႔ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္သြားၾကရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား ?

ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ႕ အနစ္သာရကို ခံစားနိုင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို သယ္ေဆာင္ေပးနိုင္တဲ့ လူသားဆန္တဲ့ လူပီသတဲ့ လူသားမ်ား ျဖစ္နိုင္ၾကပါေစ… ကမၻာေျမႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ…….. ေမတၱာစက္၀ိုင္း အတြင္းမွ လူသားအားလံုးကို ေလးစားခ်စ္ခင္လ်က္…. AP

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေသနတ္ပစ္ခတ္ၾကပါစို႕:D
Photo by me(AP)
You are the Reason

Edit လုပ္ေပးတဲ့ ကိုရင္ညိန္းအား အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္။

ဒီလိုမျဖစ္ရ ေလေအာင္ :D :P :)

ႀကိဳဆိုပါတယ္

အာဖရိကတိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ NGO အလုပ္သြားလုပ္တဲ့ အေမရိကန္ တစ္ေယာက္က သူေနထိုင္မဲ့ ေနရာသစ္ေလးဆီ ကားအျပည့္ တင္ထားတဲ့ သူ႕ပစၥည္းေတြကိုခ် ေနခ်ိန္မွာ သူ႕အိမ္းနီးနားခ်င္း ေတြက တစ္ေယာက္ပီး တစ္ေယာက္ထြက္လာပီး ကၽြန္ေတာ့ကို မီးျခစ္ ငွားလို႕ရမလား ကၽြန္မကို လႊငွားလို႕ ရမလားနဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး လားငွားၾကတယ္တဲ့။

အေမရိကန္ႀကီးကလည္း စစခ်င္းေတာ့ အင္းငါ ဒီဟာေလးေတြ ခ်ပီးရင္ငွာေပးပါ့မယ္ ပစၥည္းေလးေတာ့ ပီးေအာင္ခ်ခြင့္ေပးပါလို႕ တစ္ေယာက္ပီး တစ္ေယာက္ေျပာသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ လာငွားတဲ့ လူမ်ားလာေတာ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္နဲ႕ ဒီေလာက္ေတာင္ အလိုက္မသိတဲ့ လူေတြ။ ကူမယ္ေတာ့မရွိဘူးေပါ့ …..။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္က်မွ အေမရိကန္ႀကီး ျပန္ေလ့လာမိတာက အဲဒီလို ပစၥည္းလာငွားတာဟာ သူတို႕ ဓေလ့ထံုးတမ္းအရ ဆိုရင္ လူသစ္ကို ႀကိဳဆိုတဲ့ သေဘာတဲ့..။ ေျပာခ်င္တာက နင္လိုရင္လဲ ငါတို႕ဆီက ယူလို႕ရတယ္ေပါ့….။ အဲဒီ ဓေလ့ေတာ့ ခ်စ္စရာေလးေနာ္ …. :D :P

လူယဥ္ေက်းေတြ
တစ္ခါတံုးက အီဂ်စ္တိုင္းျပည္ကို ည၂ နာရီမွာ ခရီးသြားရင္း ေရာက္လာတဲ့ Dutch လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ကို အီဂ်စ္အိမ္ရွင္က Tea ေသာက္အံုးမွာလားလို႕ေမးသတဲ့။ Dutch ႀကီးကလဲ အားနာနာနဲ႕ ေသာက္မယ္ေပါ့။ မထူးေတာ့တာမို႕ အိမ္ရွင္ႀကီးက ျပင္ေပးရတာေပါ့..။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲကေတာ့ ဒီေလာက္ေတာင္ အထာမသိတဲ့လူဆိုပီး Tea ႀကီးကို တစ္အား ေခါက္ေနလိုက္တယ္တဲ့..။ ဧည့္သည္ကိုလဲ တစ္ေယာက္ထဲ ထားခဲ့လို႕မျဖစ္နဲ႕ အဲဒီည မိုးလင္းသြားပါသတဲ့..။ မိုးလင္းေတာ့ သူ႕အီဂ်စ္သူငယ္ခ်င္းကုိ ျပန္ေျပာျပပီး ဒီ Dutch ႀကီးက ငတံုးႀကီး ည၂ နာရီကို Tea ေသာက္ဖို႕ေခၚတာ ေသာက္တယ္ဗ်ာ… Dutch ႀကီးကလဲ ဒီအိမ္ရွင္ အလိုက္မသိဘူးကြာ… ညႀကီးမင္းႀကီး Tea ေသာက္ဖို႕ ေခၚတယ္လို႕ျပန္ေျပာသတဲ့..။

မွတ္ခ်က္။ ။ဧည့္သည္လာရင္ Teaနဲ႕ဧည့္ခံတာ အီဂ်စ္ဓေလ့… Dutch ေတြမွာေတာ့ အိမ္ရွင္က ေကၽြးေမြးတာမစားရင္ ရုိင္္းတာတယ္တဲ့။

လာလာ အတူေျပာမယ္ ဒို႕… စကား :D

စာသင္နွစ္ အစမွာ နိုင္ငံတစ္ကာနဲ႕ အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ဒီလို အခန္းမွာ နိုင္ငံျခားနဲ႕ အေမရိကန္ေက်ာင္းသား ေတြေတြ႕ၾကံဳနိုင္တဲ့ အခက္အခဲေတြကို ေဆြးေႏြးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမရိကကို အခုမွေရာက္လာတဲ့ Pilipino တစ္ေယာက္က သူ႕အတြက္ေတာ့ ဘာသာစကားက အခက္ခဲဆံုးပဲလို႕ေျပာတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အေမရိကန္ေတြက သူစကားေျပာတာလဲ အေရးမေပးေၾကာင္း ေျပာပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ အေမရိကန္ေက်ာင္းသူ တစ္ဦးထေျပာတာေတာ့ ဟုတ္တယ္ အေမရိကန္ေတြေရာ နိုင္ငံတစ္ကာ ေက်ာင္းသားေတြပါ စကားေျပာရင္ ေျဖးေျဖး ေျပာၾကရင္ ေကာင္းမယ္။ ငါလဲ သူေျပာတာ နားလည္သလိုလိုသာ ေနရတာ သူေျပာတဲ့ အထဲက ၅% ပဲ နားလည္တယ္တဲ့..။ ကဲ... ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား :D :P

မွတ္ခ်က္။ ။စာသင္ခန္းမွာ ေတြ႕ႀကံဳ ေျပာၾကတဲ့ ရယ္စရာေတြ ျပန္မွ်ေ၀တာပါ...။

ဘလက္ႀကီးေျပာတဲ့ Ap သေဘာေပါက္ :D

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါရွင္း…..။
စာေတြမေရးတာၾကာေတာ့ ဘယ္ကစရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ေအာင္ လမ္းေပ်ာက္ေနခဲ့ တာ
ခဏေလး လြင့္သြားတာေပါ့ေနာ္..ခဏေလးပါ… ခုေတာ့ အတြင္းအားေတြ မနဲဆုပီး ဘေလာက္
ေပၚ ျပန္ေရာက္လာ ပါပီ။ စာေတြမွန္မွန္ ျပန္ေရးနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားပါ့မယ္…။ ဆက္ပီး အား
ေပးၾကပါေနာ္..။

စာေတြဆက္ေရးဘို႕ အားေပးသံနဲ႕ တစ္မ်ိဳး၊ အမိန္႕ေပးသံနဲ႔ တစ္ဖံု၊ နည္အမ်ိဳးနဲ႕ စာျပန္ေရးုျဖစ္
ေအာင္ အားေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားပါရေစ
လား…။

အခုေတာ့လဲ ဘလက္ႀကီးက “tag ထားတယ္ သေဘာေပါက္” ဆိုလို႕ သြားၾကည့္တာ ေရးေပးရ
မွာတဲ့..။ ဘေလာက္မွာ ခုတစ္ေလာ လိုက္ဖတ္ၾကည့္တာ tag က အေတာ္ စမ္းထ ေနေလရဲ႕..။
တကယ္တမ္း Tag တယ္ဆိုတာကို Ap ေသခ်ာေတာ့ နားမလည္ဘူး (အမွန္ေတာ့ ဘေလာက္
အထာေတြ ကိုရင္ၿငိမ္းရဲ႕ အၿငိမ့္ ၾကည့္မွ သိသြားတာ အဲဒီအတြက္ ေက်းဇူးပါ ကိုရင္ႀကီးေရ...။

Facebook မွာေတာ့ ကိုယ္ေရးခ်င္တဲ့ Note ေတြနဲ႕ Art ေတြ ပီးေတာ့ အစီအစဥ္ တစ္ခုခု လုပ္
ခ်င္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လာဖတ္၊ ၾကည့္၊ ေစခ်င္တာေတြေၾကာင့္ Tag တာပါ..။ အဓိကအား
ျဖင့္information မ်ွေ၀တဲ့ သေဘာေပါ့..။

အခုေတာ့လဲ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ေရး ရမယ္ဆိုေတာ့ AP တို႕နဲ႕သိပ္ေတာ့ မဟန္ဘူးေလး..။
အရမ္းခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေျပာေလ့ရွိတာ တစ္ခုရွိတယ္..။ AP အေၾကာင္းေမးတိုင္ Ap အ
တြက္သူမ်ားေတြ ေရးေပးမဲ့ Biography ေတြထြက္လာမွ ဖတ္ေတာ့လို႕ေလ..။ သခ်ိဳ႕ေတာ့ ေျပာ
တယ္ ေမာင္နွမရင္းေတြလို ခင္ေနတာေတာင္ မေျပာလို႕ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တဲ့ လူလဲျဖစ္ေပါ့
ေနာ္။
ဒါေပမဲ့ ေပါင္းတာလဲၾကာ အတြင္းေတြလဲသိလာေတာ့ သူတို႕ေလးေတြ လြတ္ထားေပးၾကတယ္..။ မေသဆံုးခင္ဘ၀မွာ အတုယူစရာ သမိုင္းတစ္ခု ခ်န္သြားခ်င္တာေတာ့ Ap ရဲ႕ရူးသြပ္မႈလို႕ ေခၚခ်င္ေခၚနိုင္တာေပါ့ေနာ္…။ အဲေလ.. အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာျပန္ပီ..။ အရမ္းခင္တဲ့ ဘေလာက္ဂါ
တစ္ေယာက္က AP ကို အၿမဲေျပာတယ္ေလ "အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာျပန္ပီလား အျမင္ကပ္တယ္တဲ့..။"
AP လဲဘယ္ရမလဲ အႀကီးႀကီးေတြ ျဖစ္ေအာင္ဒီလိုႀကိဳးစားေနတာေပါ့လို႕ :D ။ ရင္ေလာက္မွန္းမွ
ေတာ္ကာက်တာ မဟုတ္လား… သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ….:D :D :D :P

ဟိဘယ္ေရာက္သြား ပါလိမ့္ ကိုယ့္အေၾကာင္းေျပာ ရာမယ္ဆိုလို႕ နဲနဲ လြန္သြားပီ..
ေဆာရီးးေနာ္ :P
ဘလက္ႀကီးေရ ေက်းဇူးပါ.. စာေလးေရးျဖစ္သြားေအာင္ အမိန္႕လာေပးတဲ့ အတြက္.. ဇြတ္မိတ္
ပီးေရးလိုက္ပါပီ.. :D

ကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Apprenticeship (second meaning ကိုယူထားတာပါ.. ပညာေရးလုပ္ေဆာင္မႈေပါ့ေနာ္)

ကိုယ္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္ ~~~~~~~~~~AP, မအလုပ္သင္, ကိုမ, အစ္ကို (ဘ
ေလာက္ေရးစမွာ Man ထင္ပီး လာေခၚၾကတာ :D)

ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ရႈခင္းအရမ္းလွတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးေပါ့
(အလည္လာရင္ ဒကာခံပါ့မယ္… :) )

ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~out of service ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ :D

အေရာင္ဆိုရင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အနက္ေရာင္၊ အျဖဴေရာင္ (က်န္တဲ့
အေရာင္ေတြကိုလဲ ႀကိဳက္တယ္။ အမည္မေပးတတ္တဲ့ အေရာင္ေတြ ပိုေတာင္ႀကိဳက္
ေသး :D )

အ၀တ္အစားဆိုရင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးနဲ႕
( မွတ္ခ်က္..။ စတုိုင္ မပါ ပံုတံုးမ်ား လံုး၀ မႀကိဳက္)

အစားအစာဆိုရင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~လတ္ဆတ္တဲ့ အစားအစားမ်ားသာ

ပစၥည္းဆိုရင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အသံုးလိုသေလာက္ထက္
ပိုမႀကိဳက္ဘူး (ကမၻာ ေျမႀကီးေလးေနမွာ စိုးလို႕ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ပိုမေလးေစခ်င္လို႕)

သီခ်င္းဆိုရင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ (ခံစားမႈ (mood) အေပၚမူတည္ပီး အားလံုးႀကိဳက္)

စာေရးစာဆရာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အမ်ားႀကီးေပါ့ :)
စာအုပ္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~သမၼာက်မ္းစာအုပ္ နဲ႕ Pedagogy of
the Oppressed (က်န္တာေတြ လဲအမ်ားႀကီး)

Life style~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အလင္းေရာင္မရွိတဲ့ အေမွာညေတြအတြက္ အလင္းအိမ္ ျဖစ္ခ်င္တယ္

ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အမ်ားႀကီး :P

အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ရိုးသားမႈ၊ တရားမွ်တမႈ နဲ႕ နားလည္မႈ

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အမ်ားႀကီး ( အိမ္မွာ အငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ AP ကအားလံုးရဲ႕အခ်စ္ဆံုးေလ အားလံုးကို မွ်မွ်တတ အခ်စ္ဆံုးေတြေပါ့ :D )

ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက~~~~~~~~~~~~~~~~~~Jesus and Mother Theresa

ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက~~~~~~~~~~~~~~~~အမ်ားႀကီးေပါ့…

ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက~~~~~~~~~ဘုရားသခင္ နဲ႕ AP ကိုယ္တိုင္

ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ပါတယ္။

ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~အေမာဆံုးအခ်ိန္္ :D

အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~သိပ္မေၾကာက္တတ္ဘူး (အေမွာင္ ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္သား :D)

အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ကိုယ္ရဲ႕ ေပးဆပ္မႈေၾကာင့္ သူတစ္ပါး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ အခ်ိန္

အမွတ္တရေန႔~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Time to Celebrate ေပါ့။

ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု~~~~~~~~ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပါတဲ့ ဆုေတာင္းတိုင္း ရစၿမဲမို႕ အၿမဲေတာင္းတယ္..

အခ်စ္ဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ဘုရားေပးတဲ့ အျဖဴစင္ဆံုး နဲ႕ အျမင့္ျမတ္ဆံုး လက္ေဆာင္။

အမုန္းဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~မရွိသင့္တဲ့ အရာ။

အလြမ္းဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ညညေတြမွာ အိမ္မက္မက္တာေပါ့.. :(

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ရင္မွာ ညိွတဲ့ႀကိဳးေလး….။

ဘ၀ဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ေရးလို႕မပီးေသးတဲ့ သမိုင္းစာမ်က္နွာ..။

သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ဘ၀ရဲ႕ ဆီမီး

ခ်စ္သူဆိုတာ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ဘ၀ စစ္ကူ လို႕ထင္တာပဲ (ခုထိေတာ့ မကၽြမ္းက်င္ဆံုး subject, F နဲ႕ က်တယ္။ ထပ္ယူရမယ္ေပါ့ US Grading System ဆိုရင္ေလ :D)

ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ အေတာင္ပံေတြ ျဖန္႕ဖို႕ အားယူေနဆဲ ဘ၀ေက်ာင္းသူ

ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ရိုးသားပါ….. မရိုးအပါနဲ႕

အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ဘ၀ဟာ စမ္းသပ္မႈေတြ အမ်ားႀကီးလုပ္ဖို႕ အတြက္ တိုေတာင္း လြန္းပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ အားခ်ိန္႕နဲ႕ စားပီး အားခ်ိန္႕နဲ႕ လုပ္၊ အားခ်ိန္႕နဲ႕ ေနၾကပါလို႕…. :D ကဲ AP လဲ အိပ္မရတဲ့ ညေလးကို ဒီေမးခြန္းေတြ အပတ္တစ္ကုန္ ေျဖဆို လိုက္ရ ပါေၾကာင္းပါရွင့္.. :D
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ……။