Pann Pyo Latt

မ်ိဳးေစ့တိုင္း ရွင္သန္ပီး ဖူးတဲ့ ပန္းတိုင္းပြင့္ေစ၊ ပြင့္တဲ့ ပန္းတိုင္းေမႊးေစဖို႕ ပညာေျမၾသဇာ ကၽြန္မေရြးခဲ့တယ္

တဒဂၤ

Posted by Apprenticeship at Wednesday, September 22, 2010 comments (0)

တဒဂၤ

ကၽြန္မေစာင့္ၾကည့္ တဒဂၤေလးမွာ

ဆည္းဆာဟာ စုုန္စုုန္ျမဳပ္ခဲ့ပီ။

မိုုးေသာက္အာရံုု ႏိုုးထလာခဲ့ပီ။

သစ္ရြက္စိမ္းစိုုေနတဲ့ ေႏြေတြကုုန္လြန္ခဲ့ပီ။

သစ္ရြက္ေတြ ေရႊေရာင္ေျပာင္းပီ။

ႏွင္းပြင့္ေလးေတြအလွဆင္ဖိုု႕ စိုုင္းျပင္ေနၾကပီ။


အဲဒီလိုု တဒဂၤေလးမွာပဲ

ကၽြန္မ ျမတ္ႏိုုးတဲ့အိမ္မက္ေတြ

ေမြးဖြားလာတယ္။

ေပ်ာက္ပ်က္သြားတယ္။

တည္ေဆာက္ေနတယ္။


တဒဂၤေလး

မၿပီးဆံုုးႏိုုင္ေသးတဲ့

ဒီဘ၀ခရီးမွာ

ေနာင္တအကင္းဆံုုး ဘ၀ခရီးတစ္ခုုသာ

ကၽြန္မမက္ေမာ ေနမိေတာ့တယ္ ဆိုုရင္

အျပစ္ဆိုုအံုုးမလားဟင္း။

  Labels:

ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း/ခ်ဳပ္ကိုုင္ျခင္း (Cntrolling)

Posted by Apprenticeship at Thursday, September 2, 2010 comments (0)

တစ္ခါတံုုးက မ်က္ျမင္ေျမးေယာက်ာၤးေလးကိုု ထိန္းေက်ာင္းေနသတဲ့ မ်က္မျမင္တဲ့ ပညာရွိအဖိုုးႀကီးတစ္ဦးရွိသတဲ့။

ေျမးေလးက ေယာက်ာၤးေလးတိုု႕သဘာ၀ အဖိုုးနဲ႕အိမ္ေစာင့္တမ္း ကစားၾကမယ္လိုု႕ဆိုုၿပီး အဖိုုးကိုုေခၚေတာ့ အဖိုုးလည္းမသက္မသာ ၀င္ကစားရတာေပါ့။ ေျမးေလးက မ်က္မျမင္တဲ့အဖိုုးကိုု ဟိုုေနရာမွာကိုုင္ပါ။ ဒီေနရာမွာေတာ့၀က္အူနဲ႕လည့္ပါလိုု႕ ေျပာၿပီး အားတက္တေရာအိ္မ္ေဆာက္ေနတာ မ်က္မျမင္အဖိုုးအတြက္ေတာ့ အေတာ့ကိုုအဆင္မေျပျဖစ္ရတာေပါ့။ ၀ိုုင္းမေစာ့ပဲ ထသြားေတာ့လည္းမျဖစ္။ အဲလိုုအခ်ိန္မွာပဲ အဖိုးက တစ္ျခားသူ႕အတြက္ လြယ္ကူမယ့္ကစားနည္းကိုု ေျပာင္းဖိုု႕ စဥ္းစားမိသတဲ့။ အဲဒါနဲ႕ ေျမးေလးကိုု ဘယ္သူခြန္အားပိုုႀကီးသလဲ ၿပိဳင္တမ္းကစားၾကမယ္လိုု႕ စိန္ေခၚသလိုုနဲ ေျပာလိုုက္သတဲ့။ ေယာက်ာၤးေလးျဖစ္တဲ့ ေျမးငယ္ေလးအတြက္ေတာ့ ႏွစ္ခါဆြဲဆာင္စရာ မလိုုတဲ့ကစားနည္းေပါ့။

သူ႕အဖိုုးကသူ႕ထက္အရပ္ျမင့္ေတာ့ ထိုုင္ခံုုေပၚမွာထိုုင္ၿပီးကစားၾကမည္ဟုုေျပာသတဲ့။ သူ႕အဖိုုးကလည္းသေဘာတူစြာ ကုုလားထိုုင္မွာထိုုင္ၿပီး ေျမးငယ္ေလး အားနဲ႕တြန္းတုုတ္ေနတာကိုု လက္ဆန္႕လိုုက္ေျခဆန္႕လိုုက္နဲ႕ အတုုတ္ခံကာ ဟန္ေဆာင္အညံ့ခံေနခဲ့တယ္တဲ့။ ေျမးငယ္ေလးကေတာ့ ငါႏိုုင္ၿပီး ငါႏိုုင္ၿပီးဟုုဆိုုတာ ေပ်ာ္ေနေတာ့တာေပါ့။ ေျမးငယ္ေလးကလည္း မကိုုင္ထားရင္အဖိုုးလြတ္သြားမွာ စိုုးလိုု႕အဖိုုးရဲ႕လက္ေတြကိုု သူ႕အဖိုုးလက္ေတြကိုု မလြတ္တမ္းတုုတ္ကိုုင္ၿပီး ေနေနရေတာ့တာေပါ့။ အဖိုုးျဖစ္တဲ့သူက သူ႕ေျမငယ္ေလး သူ႕ေဘးမွာ ေဘးမသီရန္မခပဲေနေနၿပီမိုု႕ စိတ္ေအးကာ ၿပံဳးၿပံဳးေလးအခ်ဳပ္ခံေနခဲ့သတဲ့။ ပံုုျပင္ေလးက ဒါပါပဲ။

ဒီပံုုျပင္မွာ ဘယ္သူက အမွန္တကယ္အခ်ဳပ္ခံလိုုက္ရတယ္လိုု႕ စာဖတ္သူေတြအေနနဲ႕ ထင္သလဲ။ ေျမးေလးလား။ ဒါမွမဟုုတ္ အဖိုုးလား။ တစ္ခုုခုုေတြးစရာေလး က်န္ခဲ့မယ္ဆိုုရင္ ျပန္ေျပာရႀကိဳးနပ္ပါၿပီ။

P.S>> ဒီပံုုျပင္ေလးက အျဖစ္မွန္ေလးတစ္ခုုပါ။ မ်က္မျမင္အဖိုုးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုုယ္ေတြ႕အျဖစ္မွန္ကိုု ၾကားလိုုက္ရတာ ကၽြန္မအတြက္ အေတြးသစ္ေတြကိုုေပးလိုု႕ စာစီ ေ၀ငွလိုုက္ပါတယ္။

  Labels:

The Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 Unported License.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-No Derivative Works 3.0 Unported License.

လတ္တေလာ အေတြး

I felt it shelter to speak to you. ~Emily Dickinson

About this blog

I am Apprenticeship. I love Burma. News in Burma is my daily bread, and Change is what I long to hear for. I have two sides of friends. One group says the world is blue and another group says it is red. I see it as a reddish blue.

Don't ask what your country can do for you, but what you can do for your country, by John F. Kennedy


အမုန္းမရွိတဲ့ အိမ္

javascript:void(0)

Copyright 2009 - Pann Pyo Latt
Blogspot Theme Design by: Ray Creations, HostingITrust.com