ကဗ်ာေလးကို အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပန္ဆိုထားပါတယ္။ ပိုသင့္ေတာ္မဲ့ စကားလံုးေတြရွိရင္လဲ အႀကံေပးသြားၾကေနာ္။
ရက္ျမတ္အတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း
ေန႕တိုင္းတာ၀န္ကိုယ္စီနဲ႔ ေျပးလြားသြားလာေနတဲ့ ငါတို႕
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ဖာသိဖာသာ ျဖတ္သန္းသြားလာၾက
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ မ်က္မွန္းတန္းမိရံု
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ေျပာေတာ့မလိုလိုနဲ႔။
ငါတို႕ေတြဟာ ဆူညံသံတစ္ခု ျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ငါတို႔တေတြဟာ ငါတို႔ကိုယ္စီရဲ႕ ဘိုးဘြားေတြအေၾကာင္း ေျပာရင္း
ဆူညံသံနဲ႕ ႏွင္းဆီခ်ံဳႏြယ္ ၊ ဆူးပင္နဲ႕ အဆက္မျပတ္ဆူညံသံေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။
တစ္ေယာက္ေသာသူက အကၤ်ီအနားသားကို သီခ်ဳပ္ရင္း
ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ ယူနီေဖာင္းနဲ႕ တာယာေပါက္ေတြကို ျပဳျပင္ဖာေထးေနတယ္
ျပန္လည္တည္ေဆာက္သင့္ သည္မ်ားကို ျပဳျပင္ဖာေထးျခင္းေပါ့။
တစ္ေယာက္ေသာသူက သာယာတဲ့ ေတးသံရဖို႕
အဆီေတြပ်ံေနတဲ့ ဗံုေပၚမွာ သစ္သားတုတ္ နွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
အားကုန္တီးခတ္ၿပီး တေယာ၊ ဘာဂ်ာ၊ ကက္ဆက္၊ အသံစံုေတြနဲ႕ ကီးညိွေနေလရဲ႕။
မိခင္နဲ႔ သူ႕သားေလး ဘတ္စ္ကားေစာင့္ေနတယ္။
လယ္သမားကေတာ့ မိုးေလ၀သေကာင္းဖို႕ ေကာင္းကင္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတယ္။
ဆရာမေလးက ကေလးေတြကို ခဲတံထုတ္ဖို႕ ညႊန္ၾကားေနေလရဲ႕။
ငါတို႔အခ်င္းခ်င္း စကားလံုးေတြနဲ႕ ဆံုမိ ႀကံဳမိၾကတယ္
ခက္ထန္မႈနဲ႕ ညွင္သာမႈပါတဲ့ အေျပာအဆိုမ်ား၊ တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈပါတဲ့အသံမ်ား
ျပန္လည္ စဥ္းစားဖို႔သင့္တဲ့ စကားလံုးမ်ားနဲ႕ စဥ္းစားသင့္တဲ့ စကားလံုးေတြ ပါတယ္။
ညစ္ပတ္ေပေတေနတဲ့လမ္းနဲ႕ အေ၀းေျပးလမ္းမေတြ ငါတို႔ျဖတ္ၾက
အဲဒီလမ္းမေတြမွာပဲ မတူညီမႈေတြရဲ႕ ထူးျခားမႈကို ေလးစားတဲ့
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵနဲ႔ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ ဆႏၵေတြ႕ဆံုတဲ့ မွတ္ေက်ာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ငါယံုၾကည္တယ္ အနာဂါတ္က လက္ရွိထက္ ပိုေတာက္ပတယ္။
ငါတို႔ အားလံုးအတြက္ လံုၿခံဳမယ့္ေနရာတစ္ခု ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ ရွာရမယ္။
အဲဒီ လံုၿခံဳပါတယ္ဆိုတဲ့ မျမင္ႏိုင္ေသးတဲ့ အနာဂတ္ဆီ ငါတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကၿပီေပါ့။
မ်ားျပားလွတဲ့ လူေတြေသေၾကခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ငါတို႕ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၾကရေအာင္။
ငါတို႔ ဒီေန႕ ဒီအေျခအေနေရာက္ေအာင္ အနစ္နာခံ အေသခံ
ရထားလမ္း တံတားေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ လူေတြရဲ႕ အမည္နာမေတာ္ကို သီဆို သီခ်င္းဆိုၾက။
၀ါဂြမ္းေတြေကာက္ ဆလပ္ရြက္ေတြေကာက္၊
အုပ္တစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္နဲ႕ မယံုႏိုင္စရာ ခန္းနားထည္၀ါတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ ေဆာက္
သူတို႕ကိုယ္တိုင္ပဲ အေဆာက္အဦး သန္႕ရွင္း ေတာက္ေျပာင္ေအာင္ အတြင္းအျပင္ တာ၀န္ယူထား။
ရုန္းကန္ခဲ့သူမ်ားအတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း၊ ေန႕ထူးေလးအတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း။
မီးဖိုေဆာင္ ခန္းမေတြမွာ ေထာက္ခံမဲမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ သူေတြနဲ႕
ေထာက္ခံစိုင္းထိုးခဲ့တဲ့ လက္မ်ားအတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း။
တစ္ခ်ိဳ႕က အိမ္နီးခ်င္းကို ကုိယ္နဲ႕ အမွ်ခ်စ္ ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕
တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့လဲ သူတပါးကို မနာက်င္ေစ၊ လိုတာထက္လဲ ပိုမသံုး ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕ အသက္ရွင္ၾက။
ဒီလိုနဲ႕ ေမးခြန္း တစ္ခုထြက္လာတယ္။ အခ်စ္ကို ဖြင့္ဆိုဖို႕ အေလးနက္ဆံုးနဲ႕ အနက္နဲဆံုး အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ?
လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း၊ မိသားစုခ်စ္ျခင္းနဲ႕ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ေတြထက္ ပိုတဲ့အခ်စ္၊
အခ်စ္ အဲဒီ အခ်စ္က အလင္းတန္းရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို ျပန္႕ပြားေစမဲ့ အခ်စ္
ေ၀ဖန္ျပစ္တင္မႈနဲ႕ ေနာင္တေတြကင္းတဲ့ အခ်စ္။
ဒီေန႔ရဲ႕ လင္းလက္ေတာက္ပတဲ့ အလင္းတန္းေအာက္မွာ (ဒီေဆာင္းေလ)
မူသစ္နဲ႕ အရာအားလံုကို ျဖစ္ေစႏိုင္မဲ့ စနစ္သစ္တစ္ခု စတင္ခဲ့ၿပီ။
ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္းနဲ႕ အျမင့္မားဆံုး ေတာင္ထိပ္ေတြမွာ
အလင္းတန္းကို ဦးတည္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ားအတြက္ ခ်ီးမြန္းျခင္းသီခ်င္း။
Elizabeth Alexander ရဲ႕ Praise Song for The Day ကို ကၽြန္မ ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။ proof reading အတြက္ေက်းဇူး ဖိုးဆိတ္ျဖဴေလး။
ေန႕တိုင္းတာ၀န္ကိုယ္စီနဲ႔ ေျပးလြားသြားလာေနတဲ့ ငါတို႕
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ဖာသိဖာသာ ျဖတ္သန္းသြားလာၾက
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ မ်က္မွန္းတန္းမိရံု
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ေျပာေတာ့မလိုလိုနဲ႔။
ငါတို႕ေတြဟာ ဆူညံသံတစ္ခု ျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ငါတို႔တေတြဟာ ငါတို႔ကိုယ္စီရဲ႕ ဘိုးဘြားေတြအေၾကာင္း ေျပာရင္း
ဆူညံသံနဲ႕ ႏွင္းဆီခ်ံဳႏြယ္ ၊ ဆူးပင္နဲ႕ အဆက္မျပတ္ဆူညံသံေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။
တစ္ေယာက္ေသာသူက အကၤ်ီအနားသားကို သီခ်ဳပ္ရင္း
ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ ယူနီေဖာင္းနဲ႕ တာယာေပါက္ေတြကို ျပဳျပင္ဖာေထးေနတယ္
ျပန္လည္တည္ေဆာက္သင့္ သည္မ်ားကို ျပဳျပင္ဖာေထးျခင္းေပါ့။
တစ္ေယာက္ေသာသူက သာယာတဲ့ ေတးသံရဖို႕
အဆီေတြပ်ံေနတဲ့ ဗံုေပၚမွာ သစ္သားတုတ္ နွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕
အားကုန္တီးခတ္ၿပီး တေယာ၊ ဘာဂ်ာ၊ ကက္ဆက္၊ အသံစံုေတြနဲ႕ ကီးညိွေနေလရဲ႕။
မိခင္နဲ႔ သူ႕သားေလး ဘတ္စ္ကားေစာင့္ေနတယ္။
လယ္သမားကေတာ့ မိုးေလ၀သေကာင္းဖို႕ ေကာင္းကင္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတယ္။
ဆရာမေလးက ကေလးေတြကို ခဲတံထုတ္ဖို႕ ညႊန္ၾကားေနေလရဲ႕။
ငါတို႔အခ်င္းခ်င္း စကားလံုးေတြနဲ႕ ဆံုမိ ႀကံဳမိၾကတယ္
ခက္ထန္မႈနဲ႕ ညွင္သာမႈပါတဲ့ အေျပာအဆိုမ်ား၊ တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈပါတဲ့အသံမ်ား
ျပန္လည္ စဥ္းစားဖို႔သင့္တဲ့ စကားလံုးမ်ားနဲ႕ စဥ္းစားသင့္တဲ့ စကားလံုးေတြ ပါတယ္။
ညစ္ပတ္ေပေတေနတဲ့လမ္းနဲ႕ အေ၀းေျပးလမ္းမေတြ ငါတို႔ျဖတ္ၾက
အဲဒီလမ္းမေတြမွာပဲ မတူညီမႈေတြရဲ႕ ထူးျခားမႈကို ေလးစားတဲ့
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵနဲ႔ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ ဆႏၵေတြ႕ဆံုတဲ့ မွတ္ေက်ာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ငါယံုၾကည္တယ္ အနာဂါတ္က လက္ရွိထက္ ပိုေတာက္ပတယ္။
ငါတို႔ အားလံုးအတြက္ လံုၿခံဳမယ့္ေနရာတစ္ခု ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ ရွာရမယ္။
အဲဒီ လံုၿခံဳပါတယ္ဆိုတဲ့ မျမင္ႏိုင္ေသးတဲ့ အနာဂတ္ဆီ ငါတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကၿပီေပါ့။
မ်ားျပားလွတဲ့ လူေတြေသေၾကခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ငါတို႕ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၾကရေအာင္။
ငါတို႔ ဒီေန႕ ဒီအေျခအေနေရာက္ေအာင္ အနစ္နာခံ အေသခံ
ရထားလမ္း တံတားေတြ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ လူေတြရဲ႕ အမည္နာမေတာ္ကို သီဆို သီခ်င္းဆိုၾက။
၀ါဂြမ္းေတြေကာက္ ဆလပ္ရြက္ေတြေကာက္၊
အုပ္တစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္နဲ႕ မယံုႏိုင္စရာ ခန္းနားထည္၀ါတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ ေဆာက္
သူတို႕ကိုယ္တိုင္ပဲ အေဆာက္အဦး သန္႕ရွင္း ေတာက္ေျပာင္ေအာင္ အတြင္းအျပင္ တာ၀န္ယူထား။
ရုန္းကန္ခဲ့သူမ်ားအတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း၊ ေန႕ထူးေလးအတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း။
မီးဖိုေဆာင္ ခန္းမေတြမွာ ေထာက္ခံမဲမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ သူေတြနဲ႕
ေထာက္ခံစိုင္းထိုးခဲ့တဲ့ လက္မ်ားအတြက္ ခ်ီးမြန္းသီခ်င္း။
တစ္ခ်ိဳ႕က အိမ္နီးခ်င္းကို ကုိယ္နဲ႕ အမွ်ခ်စ္ ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕
တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့လဲ သူတပါးကို မနာက်င္ေစ၊ လိုတာထက္လဲ ပိုမသံုး ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕ အသက္ရွင္ၾက။
ဒီလိုနဲ႕ ေမးခြန္း တစ္ခုထြက္လာတယ္။ အခ်စ္ကို ဖြင့္ဆိုဖို႕ အေလးနက္ဆံုးနဲ႕ အနက္နဲဆံုး အဓိပၸါယ္က ဘာလဲ?
လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း၊ မိသားစုခ်စ္ျခင္းနဲ႕ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ေတြထက္ ပိုတဲ့အခ်စ္၊
အခ်စ္ အဲဒီ အခ်စ္က အလင္းတန္းရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈကို ျပန္႕ပြားေစမဲ့ အခ်စ္
ေ၀ဖန္ျပစ္တင္မႈနဲ႕ ေနာင္တေတြကင္းတဲ့ အခ်စ္။
ဒီေန႔ရဲ႕ လင္းလက္ေတာက္ပတဲ့ အလင္းတန္းေအာက္မွာ (ဒီေဆာင္းေလ)
မူသစ္နဲ႕ အရာအားလံုကို ျဖစ္ေစႏိုင္မဲ့ စနစ္သစ္တစ္ခု စတင္ခဲ့ၿပီ။
ေခ်ာက္ကမ္းပါးအစြန္းနဲ႕ အျမင့္မားဆံုး ေတာင္ထိပ္ေတြမွာ
အလင္းတန္းကို ဦးတည္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ားအတြက္ ခ်ီးမြန္းျခင္းသီခ်င္း။
Elizabeth Alexander ရဲ႕ Praise Song for The Day ကို ကၽြန္မ ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။ proof reading အတြက္ေက်းဇူး ဖိုးဆိတ္ျဖဴေလး။
2 comments:
ကိုယ္မဖတ္တတ္ဘူး ဆိုလို႕ ျမန္မာျပန္ေရးေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူး ညီမေရ..။
ကဗ်ာ ဘာသာျပန္ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ... ပံုရိပ္ေတြအားလံုး ေပၚတယ္... “ငါယံုၾကည္တယ္ အနာဂါတ္က လက္ရွိထက္ ပိုေတာက္ပတယ္။
ငါတို႔ အားလံုးအတြက္ လံုၿခံဳမယ့္ေနရာတစ္ခု ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ ရွာရမယ္။
အဲဒီ လံုၿခံဳပါတယ္ဆိုတဲ့ မျမင္ႏိုင္ေသးတဲ့ အနာဂတ္ဆီ ငါတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကၿပီေပါ့။” ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ...
Post a Comment