တဒဂၤ
ကၽြန္မေစာင့္ၾကည့္ တဒဂၤေလးမွာ
ဆည္းဆာဟာ စုုန္စုုန္ျမဳပ္ခဲ့ပီ။
မိုုးေသာက္အာရံုု ႏိုုးထလာခဲ့ပီ။
သစ္ရြက္စိမ္းစိုုေနတဲ့ ေႏြေတြကုုန္လြန္ခဲ့ပီ။
သစ္ရြက္ေတြ ေရႊေရာင္ေျပာင္းပီ။
ႏွင္းပြင့္ေလးေတြအလွဆင္ဖိုု႕ စိုုင္းျပင္ေနၾကပီ။
အဲဒီလိုု တဒဂၤေလးမွာပဲ
ကၽြန္မ ျမတ္ႏိုုးတဲ့အိမ္မက္ေတြ
ေမြးဖြားလာတယ္။
ေပ်ာက္ပ်က္သြားတယ္။
တည္ေဆာက္ေနတယ္။
တဒဂၤေလး
မၿပီးဆံုုးႏိုုင္ေသးတဲ့
ဒီဘ၀ခရီးမွာ
ေနာင္တအကင္းဆံုုး ဘ၀ခရီးတစ္ခုုသာ
ကၽြန္မမက္ေမာ ေနမိေတာ့တယ္ ဆိုုရင္
အျပစ္ဆိုုအံုုးမလားဟင္း။